آب

خداوند آب را براي پاك كردن كثافات از آسمان فرو مي آورد و همان آب اگر راكد شود و از كار بماند نجس مي شود ، تا حدي كه حواس آدمي آنرا مردود مي بيند .  با اين حال حق جلّ و علا ، آب را در حال پليدي نمي گذارد ، بلكه به درياي بيكران رحمتش مي كشاند و با آب زلال آن دريا پاكش مي سازد .

سال ديگر همان آب دامن كشان و خرامان راه فضا را پيش مي گيرد و اگر باو گفته شود كجا بودي ؟ خواهد گفت : در درياي خوشي ها غوطه ور بودم ، من از اينجا ، نجس رفتم ، خلعتي گرفته پاك گشتم ، هم اكنون اي پليدان به سوي من بياييد و از خوي من كه وابستهً خوي يزداني است بهرمند گرديد . من حالا همهً زشتيها را مي پذيرم و عفريت ها را چنان پاك مي كنم كه به فرشتگان مبدل شوند . اگر بار ديگر آلوده شوم ، راه اصل پاكي ها را در پيش گرفته ، لباس چركين را از تن خود بر كنده ، بار ديگر خلعت پاك از آن منبع پاكي ها خواهم پوشيد :

كار او اين است و كار من همين                       عالم آراي است رب العالمين

اگر اين پليدي هاي ما وجود نداشت ، آن منصب بالا را آب نمي توانست با خوشنودي بدست آورد  .

آن اصل پاكي ها ( آب ) كيسه ها دوخته و با طلا ها آكنده بهر طرف در جستجوي مفلسان رهسپار شده است . ببالين گياهان مي رسد ، نيروي روئيدن به آنها مي بخشد و صورت هاي نا شسته را پاك مي كند و مانند يك حمال باربر ، كشتي هاي بي دست و پا را در دريا حمل مي نمايد بلكه صدها هزار دارو در همين آب مخفي است ، زيرا هر دارويي كه در اين جهان برويد ، سرچشمه اصلي اش آب است . اين آب جان هر درد و دل هر دانه اي است و مانند داروخانه در جويبار هر در جريان است . يتيمان زمين را مي پروراند ، صدها نوع خوردني به خاك گرسنه مي بخشايد و موقعيكه مايهً خودرا از دست داد ، تيره مي شود و مانند انسانها در سطح خاك تيره مي گردد . ولي بيكار نمي نشيند و مانند انسانها در سقوط دست و پا نمي زند بلكه :

ناله از باطن بر آرد كاي خدا                        آنچه دادي  ، دادم و ماندم گدا

آب مي گويد : اي خدا  سرمايه ام را بر پاك و پليد ريختم و خود را در راه تو مفلس ساختم ، اي سرمايه ده هستي بر سرمايهً من بيفزاي . در اين هنگام خداوند به ابر دستور مي دهد كه آن را به جاي نيكو ببر و اي خورشيد ؛ تو هم آنرا به بالا جذب كن و خورشيد آب را از راههاي گوناگون به سوي درياي بيكران مي راند . بلي اين همه هنر ها كه در پاك ساختن و نيرو بخشي به گياهان و جانداران از آب بر مي آيد ، خود شاهد صدق است كه درون اين مايع با عظمت پر از نور خدايي است

و انزلنا من السماء ماء" طهورا"( و ما از آسمان آب پاك كننده فرستاديم – فرقان -48)

  آیه برای نزول باران خوانده میشود. 

 بسم الله الرحمن الرحيم

وَ هُوَ الَّذي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَميدُ (28شوری)

و اوست كسى كه باران را -پس از آنكه [مردم‏] نوميد شدند- فرود مى ‏آورد، و رحمت خويش را مى گسترد.

( بر گرفته از جلد11تفسير و نقد و تحليل مثنوي جلال الدين محمد مولوي – نوشته محمد تقي جعفري  ص –155)